Crkva svetog Marka na Tašmajdanu gradjena je 1931-1940. godine u neposrednoj blizini stare crkve iz 1835. godine, prema planovima arhitekata Petra i Branka Krstica. Oblikovana je u duhu arhitekture srpsko-vizantijskog stila. Po opštem graditeljskom rešenju, arhitektonskim formama i polihromiji fasada, ovaj hram je najsrodniji manastiru Gracanici. Opremanje i ukrašavanje hrama još nije završeno.
U juznom delu naosa nalazi se sarkofag sa kostima cara Dušana, koje su prenesene iz njegove zaduzbine manastira sv. Arhandjela kod Prizrena. Na severnoj strani je grobnica od belog mermera u kojoj su sahranjeni zemni ostaci patrijarha Germana corica. Poslednji kralj iz dinastije Obrenovica kralj Aleksandar Obrenovic i njegova zena Draga Mašin su sahranjeni u kripti crkve. U crkvi se cuva jedna od najbogatijih zbirki srpskih ikona 18. i 19. veka.
Na mestu gde se nalazi današnja crkva svetog Marka na Tašmajdanu, 1830. godine, procitan je sultanov hatišerif o priznavanju autonomije Srbiji unutar turske carevine. Na istom mestu stajala je stara crkva koja je uništena za vreme Prvog svetskog rata, a koju je podigao knez Miloš, te na taj nacin obelezio to istorijsko mesto.